rakOUT

No hej:)

Z zaplanowanego wyjazdu nad morze nici ,zabrakło pogody :(

W czawrtek wyniki tomografii płuc..
Chyba dopiero teraz odczuwam stres..

W Listopadzie miną trzy lata od kiedy jestem chora..
A ja pamiętam wszystko co się działo tak dokładnie jakby to było wczoraj..
Myślałam ,że przyzwyczaje się do tomografii,rezonansów,wizyt w szpitalu..
Jednak nie przyzwyczaiłam się..
 Mimo tego,że patrzę na raka,na siebie z innej pespektywy i wiele rzeczy wypracowałam sobie w głowie..
Zawsze w tych sytuacjach gdzieś z tyłu za plecami stoi strach..
Nie tak duży jak na początku,ale wystarczający by zmącić spokój..
 A to właśnie spokój w tym całym chorowaniu jest najważniejszy..

Znalazłam dziś fajną modlitwę na stresujące wydarzenia mącące spokój :)

 O Boże, użycz mi pogody ducha,

abym godził się z tym,

czego nie mogę zmienić,

odwagi, abym zmieniał to, co mogę zmienić,

i mądrości, abym odróżniał jedno od drugiego.

Pozwól mi, cały ten dzień przeżyć

w świadomości upływającego czasu.

Pozwól mi rozkoszować się chwilą

w świadomości jej ograniczenia.

Pozwól mi zaakceptować konieczność,

jako drogę do wewnętrznego pokoju.

Pozwól mi, za przykładem Jezusa,

przyjąć także ten grzeszny świat, jakim jest,

a nie, jakim ja chciałbym, aby był.

Pozwól mi zaufać, że będzie dobrze,

jeśli zdam się na Ciebie i Twoją wolę.

Tak będę mógł być szczęśliwym w tym życiu

i osiągnąć pełnię szczęścia z Tobą

w życiu wiecznym.

Amen.

Dobrego dnia i spokoju w sercu i głowie.

B.